આંગિક અંને વાચિક અભિનયના સંદર્ભ સાથે ભરતનાટ્યમના મૂર્ત તેમજ અમૂર્ત પાસાઓ

Abstract

દરેક મંચિય કલા, અન્ય કલાઓ કરતાં વિશિષ્ટ કલા છે કારણ કે તેમાં સર્જક અને સર્જનનું માધ્યમ બંને પૃથક્ નહિ પણ એક જ છે. કલાકારનું શરીર, ચેતના, મન, વાણી એ જ અભિવ્યક્તિનું માધ્યમ છે. કલાકાર પોતાના દેહને માધ્યમ બનાવી પાત્રનું સર્જન કરે છે. ચિત્રકળામાં રંગ, પીંછી તથા કેનવાસ-સર્જન માટેનાં સાધનો તથા ચિત્રકારની સર્જક ચેતના બંને પૃથક્ છે. વાદ્યવાદનકળામાં વાદક તથા અભિવ્યક્તિનું માધ્યમ-વાદ્ય-બંને અલગ છે જ્યારે અભિનયકળામાં સર્જક અને સર્જનનું માધ્યમ બંને તે કલાકાર જ છે. તે પોતાના મન, વાણી અને વર્તન દ્વારા પાત્રને જીવંત કરે છે, પ્રત્યક્ષપણે તેનો સાક્ષાત્કાર કરાવે છે. ચારેય અભિનયના પ્રકાર એ દરેક શાસ્ત્રીય નૃત્ય શૈલીના પાયામાં છે. અભિનયએ ભરતનાટ્યમમાં દોરાના વણાટ તરીકેનું કામ ભજવે છે જે નૃત્યના વ્યક્તિગત હલન ચલન ને સુસંગત અને આકર્ષક કથામાં પરીવર્તિત કરે છે. આંગિક, વાચિક, આહાર્ય અને સાત્વિક અભિનયનો કુશળતાપૂર્વક સંકલન કરીને નર્તકો પ્રેક્ષકોને ભાવનાત્મક અને રસાત્મક સ્તર સુધી અનુભવ કરાવે છે.